donderdag 7 maart 2013

Even heen en weer naar Futuna

In tegenstelling tot de eerdere informatie over langer verblijf in Fiji zijn Arnold en ik tussendoor op een andere boot gestapt en op en neer naar Futuna, een Frans eiland, gevaren i.v.m. het visum voor de komende 6 maanden dat op 3 maart zou verlopen. Het betalen van iets meer dan 900 dollar was een min of meer reële optie maar het voldoen op korte termijn aan een aantal vereisten zoals een `bewijs omtrent gedrag` van de politie in NZ en Nederland en een officieel uitreksel uit het huwelijksregister, bleek onmogelijk. We wisten dit niet eerder, regels veranderen hier sneller dan het weer! Een andere optie was dat we naar NZ zouden vliegen maar dat bleek veel te duur te zijn. Zeilvrienden, José en Jeff kwamen op het idee om met een andere boot, die om dezelfde reden heen en weer zou varen, mee te gaan naar Futuna. Dus gepakt en bezakt stonden we onverwacht als crew klaar om aan boord te stappen van Flashback. Een erg snel zeiljacht van Geoff, geboren in Zuid Afrika en opgegroeid in Rhodesië. Tevens was hij langere tijd woonachtig in Canada en Amerika, een veelzijdig en ondernemend persoon en zeiler in hart en nieren. Geoff kenden we van eerdere ontmoetingen en Arnold had zijn op zijn boot gepast en regelmatig gelucht tijdens zijn afwezigheid voor onverwacht langere tijd in Canada. Een echte uitdaging voor ons om met hem over te steken naar Futuna. We zouden snel in- en uitklaren in Futuna om meteen weer om te draaien richting Fiji. Dit omdat het weer snel zou verslechteren.
Er ging veel mis! Door omstandigheden was Flashback niet in optimale staat! Vanaf het moment van vertrek werd de Wet van Murphy van kracht! Ook het weer werkte niet echt mee, geen of nauwelijks wind afgewisseld met veel regenbuien en zware windstoten, squalls genoemd. Periodes van geen wind maar vooral tegenwind zorgden ervoor dat we de motor veel gebruikten. Alles behalve goed zeilweer!
Geoff werd er radeloos van. Arnold de rust zelf maar inwendig erg bezorgd hielp mee waar nodig vooral in het bedenken van oplossingen en herstellen van dingen die aandacht vroegen, zoals motor die haperde, dynamo die niet meer oplaadde, nakijken van de bilgepomp die het regenwater niet afvoerde (bij veel zeilschepen kan er water onder de vloer komen maar een, meestal, automatische pomp voert dat af. Flash back heeft geen extra ruimte onder de vloer zodat het lijkt alsof er veel meer water in staat) en autopilot die niet goed werkte om maar wat te noemen. Samen hebben ze heel wat afgeklust.
Ja, ik heb angst ervaren zoals het moment van water, klotsend van links naar recht over de houten vloer en dat in de zware buien alleen maar toenam. De autopilot kon het niet bijbenen, het schip dreigde uit het roer te lopen. Daardoor kwamen we plotseling op een oor te liggen en kastjes sprongen spontaan open. Glazen spatten kapot over de vloer en vermengden zich met het regenwater dat binnen kwam. Arnold die regelmatig in de gootsteen hing om over te geven. Ik zittend op een natte vloer gebogen over het toilet en Geoff ziek achter het roer. Omdraaien en een ankerplek zoeken leek ons de enige optie. Na lange uren terug vonden we die in een beschutte baai. Bijkomen met rum en cola. Na een dag wachten op beter weer en het maken van de dynamo konden we verder gaan. We telefoneerden naar José die ons de dagelijkse updates van het weer gaf. Omdraaien en terug naar Savusavu werd zelfs overwogen. In de nachten werden we beschenen door de volle maan die iedere avond later opkwam en kleiner werd. Met mijn late wacht van 3 tot 6 uur ´s-morgens een verademing. Op muziek van Epica en een hemel bezaaid met miljoenen sterren een intens mooie ervaring.
De veel langere route die we moesten nemen en veelvuldig motoren zorgden ervoor dat we zonder diesel kwamen te zitten. In Futuna konden we gelukkig wat diesel kopen ook al bleek dat later veel te weinig te zijn. Op de terugweg weinig tot geen wind. Drifter zou achteruit zijn gevaren. Flashback is een lichte raceboot en reageerde op ieder zuchtje wind zodat we nog 2 tot 3 knopen wind mee konden pikken. Somosomostrait, het smalle natuurlijke kanaal gescheiden door eilanden en gevaarlijke riffen konden we net bezeilen met heel weinig wind, het water zo glad als een spiegel. De grote dolfijnen die ons passeerden, verwijderden zich langzaam bewegend over het vlakke water.

Op maandag vertrokken om op vrijdag terug te zijn, dat bleek dus onmogelijk. Op dinsdag ochtend lagen we pas veilig achter de boei in Savusavu. De mensen die op de hoogte waren van onze trip waren inmiddels behoorlijk bezorgd over ons.
Het laatste gedeelte van onze reis was geweldig. Het weer verslechterde, regen en wind namen toe maar wel uit de goede richting. Flash Back zoefde door het water en was in haar element. Zo zou zeilen altijd moeten zijn maar dan liefst zonder al die regen.
Conclusie; ondanks alle tegenslagen hebben we ook genoten en blij dat we dit mee mochten maken. Opgelucht maar gelouterd was dit een heerlijke ervaring met Flash Back en haar eigenaar Geoff.
Hoogtepunten kunnen er alleen maar zijn dankzij dieptepunten.
En voorlopig mogen we weer een half jaar in Fiji blijven, hoera!

Maart 2013
Coby

1 opmerking:

  1. Wat een avontuur weer, gelukkig hebben jullie het er goed vanaf gebracht. Hier ligt inmiddels weer een behoorijk laagje sneeuw na een week heerlijk lenteweer. Tja dat weer hè, maar zonder al die wind en regen zou jullie reis een stuk minder spannend zijn,
    lieve groet,
    Marjolijn.

    BeantwoordenVerwijderen