 |
| Alles inpakken voor de komende maanden. |
De oversteek naar
Zuid-Afrika is niet door gegaan. Op het laatst kon ik geen contact meer krijgen
met Joran, m’n crewmate. Niet meer via e-mail, geen reacties op whatsapp. Gelukkig
bleek het later een samenloop van omstandigheden en niet van nalatigheid of
dergelijke, maar inmiddels had ik de trip al wel gecanceld en plan B in werking
gesteld. Dat bestond eruit om weer naar het noorden, Langkawi, te varen en
samen met vrienden de voorbereidingen uit te werken om een konvooi te
organiseren om de oversteek door de Golf van Aden en de Rode Zee te maken. Deze
trip is jarenlang erg onveilig geweest in verband met piraterij vanuit Somalië.
Internationaal is daar fors op ingegrepen en nog altijd wordt er stevig
gepatrouilleerd in het gebied door verscheidene oorlogsschepen. Ook de
Nederlandse Marine is hierbij betrokken. Dit heeft tot gevolg gehad dat de
piraterij vrijwel geheel onder controle is en dat voor jachten de oversteek op
een alleszins aanvaardbaar niveau ligt. Naar Langkawi dus, alles doorpraten, overdenken, uitwerken en dergelijke. Daarna weer 5 dagen zuidwaarts varen om Drifter in de marina bij Port Klang klaar te maken om een paar maanden alleen te overleven.
In juni ben ik
naar Nederland gevlogen. Onverwachts toch weer sneller samen met Coby dan
aanvankelijk de bedoeling was. Hier stond ons, onvoorzien, ook een drukke tijd
te wachten. Onze stacaravan was een fijne plek maar allerminst winterhard. Van
de veranda echter genoten we elke dag en de omgeving was heerlijk. Toch
begonnen we uit te kijken naar een andere stek. Enkele ontwikkelingen op de
camping maakten dat we ons er minder thuis voelden. Na een periode van zoeken
en eindeloos veel kilometers rijden om stacaravans en campings te bekijken
vonden we een natuurcamping met een vrije staplaats die ons erg aansprak.  |
| effe in tweeën zagen.... |
Deze oversteek
is te fors om in m’n eentje te doen en voor Coby was het uiteindelijk toch
ondoenlijk om mee te gaan, dus ben ik op zoek gegaan naar crew. Via een
speciale site kwam ik in contact met Far. Hij is van België, 28 jaar oud, veel reiservaring
maar geen zeilervaring. Hij wil wel alles graag leren. Hij had een jaar in
Vietnam gewerkt als elektricien aan twee ferries bestemd voor Nederland en
wilde na dit project niet op de gebruikelijke manier terugvliegen naar België maar
via land en zee terug reizen naar Europa. Hij is in Satun aan boord gekomen, precies
op tijd om het aspect van onderhoud en schilderen in het cruisersbestaan ook nog
mee te maken.
 |
| Far, de crewmate, hard aan het werk... |
 |
| en hoog boven in de mast. |
Er is intussen
een groep van acht boten gevormd die gezamenlijk vanuit Sri Lanka de tocht door
de Golf van Aden en de eerste helft van de Rode Zee gaat ondernemen. Er is een
heel protocol opgesteld om alles zo gesmeerd mogelijk te laten verlopen. Het
gaat nog niet meevallen om op zee met een groep boten binnen een redelijke
afstand van elkaar te blijven varen en dit zal van allemaal enige discipline
vragen. We stellen echter de veiligheid voorop. Onze eerste oversteek gaat naar
Galle in Sri Lanka en zal naar verwachting zo’n tien dagen vergen. Van daaruit
zal het konvooi vertrekken voor de gezamenlijke passage. Wij gaan wat vroeger
dan de meeste boten opdat we nog wat tijd hebben om een ander van Sri Lanka te
zien. De voorbereiding zijn inmiddels getroffen en we zijn min of meer klaar voor
vertrek.
Ik ga m’n best
doen iedereen via dit blog op de hoogte te houden van ons wel en wee, me er
sterk van bewust dat de eer voor alle vorige flessenposten aan Coby toekomt.
Zij was steeds degen die het op zich nam ons relaas te schrijven en de foto’s
te maken en te selecteren.
Groet en tot de
volgende flessenpost,
Arnold
Geen opmerkingen:
Een reactie posten