DRIFTER: Maleisië, Nederland en terug naar Maleisië en...

November 2015, we schuiven onze plannen om naar India te gaan voorlopig van tafel. Jawel, plannen schrijven wij al jaren op het strand in het zand met laag water en wanneer het water weer stijgt, pffff... weg plannen! We hebben redenen genoeg om terug te gaan naar de mensen waar we van houden en die we missen. Het moment van verandering??

Tygo is inmiddels bijna 4 jaar, een pracht manneke zien we helaas te weinig. En Rowan, het meisje van Rob en Soraya willen we heel graag ondersteunen. Zij heeft het niet gemakkelijk aangezien haar ouders midden in een scheiding verwikkelt zijn.

De doorslag werd gegeven door een Nederlands stel, Ans en Ger-Jan van de boot ‘Spirit’. Een gesprek met hen heeft bij ons, vooral bij mij, de stoppen doen doorslaan om net als zij een andere weg in te slaan. Zij door de verkoop van hun boot en de aankoop van een motorboot om door de Nederlandse en Franse wateren te varen. En wij? Wij kunnen ons dat niet veroorloven en het werd ons wel duidelijk dat we nog niet toe waren aan een definitief vestigen terug in Nederland en ons leven aan boord van Drifter op te geven. Nee dàt zeker nog niet. Vooral Arnold wil nog heel graag Drifter naar Nederland brengen via Zuid Afrika.

Ik wilde heel graag een eigen plekje in Nederland hebben om wat vaker terug te kunnen komen. We gingen dus op zoek naar betaalbare mogelijkheden en Arnold opperde een pracht idee, n.l. kijken naar en kopen van een stacaravan. Belangrijk hierin was wel dat de camping het gehele jaar toegankelijk moest zijn. Zo gezegd, zo gedaan. Een stacaravan van 10 meter gevonden in Zundert met alles, werkelijk alles inclusief, gemeubileerd, tuintje en schuurtje. Allemaal top in orde. En zoals Ardi altijd zegt; ''voor een drol en drie knikkers!''

Helaas wel wat verder weg dan we wilden maar betaalbaar en niet onbelangrijk, in een prachtige omgeving met veel natuurgebied, de Moeren. We pakten het meteen goed aan en schreven ons weer in Nederland in. Nieuwe zorgverzekering, belastingpapieren aan gevraagd en klein oud autootje aan geschaft. De grootste uitgave was een grote veranda die we op de valreep voordat we weer naar Drifter gingen, lieten plaatsen.

We knepen ons geregeld in de armen van geluk maar vroegen ons ook af hoe het verder zal gaan met ons vrije onbekommerde leventje op Drifter. Zijn we langzamerhand aan het thuis komen? Kunnen we ons weer mengen en vereenzelvigen met het ‘over de top’ leven in Nederland waarin zoveel geregeld en vanzelfsprekend is. Met overvolle winkels, luxe, meer van alles, veranderende sociale gedachtes en gevoelens over leefbaarheid etc.? Moeilijke omstandigheden voor velen die buiten de boot vallen en opvangmogelijkheden voor de grote toestroom van vluchtelingen waar zijzelf maar ook heel Europa onder gebukt gaat? Omgaan met een angst voor geweld en aanslagen waardoor velen anders gaan denken over veiligheid? Deze nieuwe grimmige en beangstigende wereld staat voor ons open en we zijn er ons van bewust dat we niet meer kunnen schuilen, terug onderduiken om dit alles te kunnen ontlopen.

Eind januari, weer tijd om naar onze ‘Drifter’ in Maleisië te gaan. Goed om weer

terug te kunnen maar met de wetenschap dat we weer snel terug zijn in Nederland. Marjan en Yvonne komen in februari naar ons om een gedeelte van hun vakantie bij ons aan boord door te brengen. We kijken er naar uit. In april heb ik een kaakoperatie in Nederland waarvan de behandeling een lange tijd gaat duren. In september trouwt Stephan met zijn Jolanda en daar zijn we natuurlijk ook bij. Dus voorlopig even geen flessenpost vanaf Drifter.

Tot gauw,

Arnold en Coby

maart 2016