Bijgelovig?!

Bijgelovig

Twee maskers uit Colombia

Bijgelovig? Ja, we kunnen er niet meer onderuit. We lopen zeker niet in zeven sloten tegelijk als een zwarte kat ons pad kruist, maar op vrijdag varen we niet uit als het enigszins kan.

 Zoals je via onze verhalen al kon lezen worden we de laatste jaren achtervolgd door wat men noemt, “natuurrampen’’, zoals tsunami’s, aardbevingen, overstromingen en laatst een nog een ware cycloon. Natuurlijk zou zich dit waarschijnlijk niet afspelen als we veilig en wel in Nederland zouden zijn gebleven. Hoewel….. Je kunt stellen dat wij het zelf opzoeken omdat we nu eenmaal rond de wereld varen en ook de gebieden bezoeken waar wel eens wat gebeurt! Dus eigen schuld, dikke bult! Meerdere zeilers schrikken terug als zij de naam Drifter zien op de boot en verkiezen het ruime sop om precies de andere kant op te varen, ver weg van Drifter! Anderen die ons rechtstreeks vragen wat de plannen en bestemmingen zijn en meteen rechts omkeer varen!

Vrienden van ons nog uit de tijd van Portugal schreven ons in hun mail over een cycloon die op weg naar Fiji bleek te zijn en dat wij ons naar alle waarschijnlijkheid wel in de buurt zouden bevinden en zich ongerust maakten. Pfff, en niet ten onrechte!

Dit masker kochten we in Tonga

Toch kunnen we tot nu toe spreken van ongelooflijk veel geluk en is ons en Drifter niets gebeurd. We hebben het wel vaak van dichtbij kunnen aanschouwen en hebben angsten en zorg gedeeld met hen, die niet zo gelukkig waren.

Dodenbeeld

Na een wijs besluit van mezelf heb ik het mooie masker dat we gekocht hebben in Tonga netjes ingepakt en diep in Drifters buik opgeborgen, nadat iemand mij vertelde dat maskers die passen, ongeluk brengen. Dit na de aardbevingen van New Zealand. Ik ga me ook afvragen of het niet beter is om ook het houten beeld, dat mee wordt begraven met dode mensen, in te pakken of zelfs weg te doen. Of zelfs cadeau doen aan anderen in de hoop dat hen niets overkomt?

Of is het misschien zo dat ik juist de andere kant op moet denken en dat juist al deze houten maskers, beelden en snijwerken ons juist geluk hebben gebracht? Dit blijft me wel bezig houden, ook omdat Arnold een heerlijk nuchtere kijk heeft op dat alles, er niets bij denkt en ze gewoon mooi vindt. Misschien laat ik Drifter opnieuw zegenen door priester, Sjamaan, Chief of… Wel zonder dat Arnold dit weet natuurlijk!

Hele gaten worden geslagen door het water

Het water in zo'n rivier kan dus meters rijzen.

Daphne, de cycloon van begin april ging uiteindelijk zo’n 550 km ten westen aan Fiji voorbij. De regenperiode daarvoor heeft echter heel veel schade aangericht De westelijke gebieden van het hoofdeiland Viti Levu en met name de steden Ba, Lautoka en Nadi dicht bij ons kregen te maken met enorme overstromingen. Mensen met niets anders meer dan de 

kleren die zij droegen vluchtten weg van het snel rijzende water.

Niets is bestand tegen de waterstroom

Tijdens de tombola in de Marina om geld in te zamelen vertelde een piloot van een helikopter mensen te hebben gered die wakker werden omdat het bed waarop zij lagen niet door het raam kon, verder was alles al weg gespoeld. Een baby en moeder werden net op tijd los gemaakt van een grote drum voordat deze zich in de rivier stortte. Een buurman wist met andere zeilers mensen te helpen door de dinghy, (rubberboot) de hoofdweg op te varen en lijnen te spannen over de weg om aan de overkant te kunnen komen. Mensen zaten op de daken en moesten eraf gehaald worden. Hij vertelde ons deze week dat de mensen er zelfs bij lachten en opgewekt in de rubber bootjes stapten niet in staat om de ernst van de situatie in te schatten. Het cycloonseizoen komt ieder jaar terug en zij hebben al met meerdere overstromingen te kampen gehad. Dit jaar al twee, maar nu wel veel ernstiger dan voorheen.

Voorlopig onbewoonbaar

Met de bus kwam ik door een laaggelegen gebied nabij Nadi. Ik stond versteld van de hoogte van de aan gespoelde, takken en stronken van de bomen tussen de modderbergen en tussen de leegstaande huisjes en barakken. Even verderop de bijeen geharkte kledingresten. Daar wonen de mensen weer in de keetjes. De kinderen die naar school gingen hadden vuile uniformen aan en zagen er onverzorgd uit. Nu meer dan een maand verder nog steeds geen water, geen elektra en geen tuinen meer met fruit en groenten.

Wat me raakte was het streepje, gezet net onder het plafond van de plaatselijke markt dat aangaf hoe hoog het water heeft gestaan. De normaal drukke en levendige markt die nu maar voor een derde gevuld was met groente en fruit. In winkels die wel open zijn liggen de waren opgestapeld, niet eens van alle modder ontdaan, in de hoop om nog verkocht te kunnen worden. Een aantal winkels gaan zelfs niet meer open.

De modder nog dik achter het glas

Aan de vele toeristen gaat dit alles grotendeels voorbij. Zij verblijven vaak in grote luxe resorts die voldoende hoog gelegen zijn en niets te lijden hebben gehad. Hier in Port Denarau is momenteel 'n vier dagen durend jazz en bluesfestival gaande. Diverse podia bij de luxe restaurants en op zaterdag een galadiner waarvoor een ticket ‘slechts’ FJ$ 250 kost, weliswaar inclusief een drankje.

 Deze tegenstelling verbaast me keer op keer.

Gaan de mensen weer terug naar de laaggelegen gebieden die als eerste weer overstromen tijdens het volgend cycloonseizoen?

De bestaande gaten in de weg, nu iets groter geworden door het vele water dat naar zee stroomde, worden opnieuw gevuld met grind tot de volgende ‘flood’…

Mei 2012

Coby

Strategie bespreken voor als Daphne te dicht bij komt

Dit hebben we vaak gezien tijdens het natte seizoen