Flessenpost

 Australië   deel 2

Australië is niet alleen een groot maar ook duur land, het rijden kost heel wat diesel ook al rijden we 1 op 12. In nog geen maand hebben we meer dan 8000 km gereden en dat is met deze grote afstanden en deze ongelooflijke warmte niet niks. Overnachting in de caravanparken is een luxe, maar daar kunnen we douchen en de was doen. We vinden gelukkig soms ook wel mooie plekken om de nacht door te brengen buiten caravanparken. Het nadeel is dat we dan de ramen en deuren afsluiten en dat is niet echt prettig.

Trouwens ook niet met open ramen en deuren! Mijn gedachte in de nacht over allerlei gespuis dat binnen kan kruipen houdt me vaak wakker.  Het ‘voor’regenseizoen, de moesson tijd staat eraan te komen. In Darwin is de luchtvochtigheid erg hoog. Kom je net onder de douche vandaan is de wens groot om er weer onder te duiken. We kunnen nergens afkoelen en zeker niet zwemmen. Niet in zee i.v.m. giftige kwallen, de aanwezigheid van bijtgrage haaien en krokodillen. Heb je het binnenland achter je gelaten met gevaren als krokodillen, slangen en giftige spinnen is de kust dus niet veel beter! Daarnaast wordt de Noordkust nu geteisterd door hevige regenval en soms een cycloon. ‘It’s an amazing country!’, werkelijk een land van extremen.

We bezoeken heel wat grote informatiecentra en musea. De presentatie van het Aussie land wordt overal groots aangepakt en ziet er vaak interessant en goed opgebouwd uit. Ook in de Nationale Parken blijft de info en presentatie belangrijk. Vanwege de warmte gaan we vroeg in de ochtend wandelen en komen op de ‘Dreamplaatsen’ van de Aboriginals. Volgens de legende en verhalen leven hun voorouders daar in de vormen van Goden, dieren en personen. Deze plaatsen en gebieden zijn heilig en worden terug geëist. Hun cultuur lijkt verloren te gaan. Zij worden door de overheid gedwongen om op een bepaalde plek te wonen. Kennen wij dat ergens van?  
De Aboriginals van het noorden, het  Yalangbara volk van Kakadu leven weer heel anders dan die leven in de ‘Outback’, het onherbergzame en dorre binnenland van Australië. Hun levenswijze is veel meer aangepast aan het natte en droge seizoen. Het grote info centrum in Kakadu National Park is gebaseerd op het leven in de Wetlands. De grote moerassen die ontstaan na de regenval leveren het voedsel om in het natte seizoen te overleven. De cultuur wordt verteld en visueel vertaald door de Aboriginals zelf en niet zoals overal door de Aussies! De Aboriginals vormen een inspiratie voor ons leven dat wij delen met de natuur. Door het gebouw klinken monotone geluiden van hun muziek en gezang en  zijn een weldaad voor het gehoor. In het boek, Australië op blote voeten beschrijft Marlo Morgan het te begrijpen waarom de Aboriginals niet in de westerse wereld willen integreren. Een boek dat je moet hebben gelezen voordat je Australië bezoekt omdat het je hart eninnerlijk beroerd tot op het bot. 


 Natuurlijk moeten we ook de krokodillen in het echt zien. Deze grote lelijke jongens zien we dan ook liever in een veilig omringd park dan dat we ze op ons pad tegenkomen. Beschermd en vertroeteld inmiddels ook al staan ze op het menu van de Aussies zoals ook de biefstukken van kangoeroes. Die biefstukken zijn erg lekker. Ja, die hebben we echt gegeten.    

Door de hevige regenval lopen kreken, rivieren over, veel huizen komen onder water te staan en honderden mensen moeten geëvacueerd worden uit de ondergelegen gebieden. Afgelopen jaar was er zoveel regen gevallen dat men de stuwen moest openzetten met als gevolg meer huizen en hele dorpen onder water, een ramp voor Brisbane en omgeving. Daar loopt nog steeds een groot onderzoek naar de rol van de overheid. Ook dit jaar weer een overvloed aan regenval maar nu in het noorden van New South Wales en het zuiden van Queensland. Wij kunnen in het nationaal park nog net terug komen naar de grote weg. Een dag later kan dat niet meer over die doorwaadbare plaats. Overal zien we water, moerassen en ‘billabongs’. Dat is Aboriginal voor stilstaande waterpoelen. Ik besluit om een schildering van Aboriginals art aan de binnenkant van de achterdeuren van de camper te zetten. De voorstelling van deze afbeelding is een ‘voorouder in de vorm van een krokodil tussen waterlelies. Goed gelukt hé? 

En dan komen we in Brisbane aan, een interessante stad. Waar het afgelopen jaar de rivier de gehele Zuidoevers overstroomde is nu een gehele nieuwe boulevard gebouwd voor fietsers en wandelaars. Er is zelfs een echt strand met zwemwater aan de boulevard. Ook projecten met tropische planten en de opvang en hergebruik van miljoenen liters regenwater voor de stad. De presentatie hoe dat werkt is weer eens fantastisch opgezet. Zo ook het museum en Art centrum, dat we later bezoeken. En dat allemaal voor niets!     

We vinden een heerlijke spot aan het water in een park in een van de baaien hier in Brisbane. Joggers, vissers en wandelaars. Er wordt overal gebarbecued op de vele aanwezige bbq’s. We zijn helaas verplicht om na 10 uur ‘s-avonds met de auto weg te gaan en dat doen wij dan ook keurig. Een straatje verderop brengen wij de nacht door om in de vroege ochtend weer op ons plekje in het park te gaan staan. Met de nodige nette voorzieningen als toiletten en douches! Kosten? De nada, lekker puh!
We mogen de laatste dagen in Australië gebruik maken van de luxe catamaran Double Dutch van Gerrit-Jan en Marieke in de marina. Mariekes vader ligt in het ziekenhuis waardoor ze naar Melbourne moesten en zij stelden ons hun boot ter beschikking. Echt heel fijn om de mails te schrijven, op internet te zitten en niet te vergeten de tv en films kunnen kijken, wauw! Arnold vaart tussen de bedrijven door met Pieter, ook een Hollandse Aussie een regatta voor de kust van Brisbane. En gelukkig weer water om ons heen, en eh… bootjesvolk! Weer helemaal ons ding…       De Ford wordt te koop gezet en heeft daarom nog een veiligheidskeuring nodig. We treffen helaas een mierenneuker als keurmeester. Alsof we steeds een emmer met geld omkiepen! Inmiddels zijn we wel 11.000 km verder. Hoezo is de auto 2 maanden geleden goedgekeurd, waar en door welk bedrijf? Godsamme! 

Australië is voor ons een duur avontuur geweest, mede ook door de extra onvoorziene uitgaven aan de auto. Jammer want dat blijft toch de boventoon voeren. Daarnaast waren wij op de verkeerde plaatsen in de verkeerde seizoenen, het natte seizoen waardoor de warmte en de hoge luchtvochtigheid ons leven daar ‘pretty uncomfortable’ maakten. Terug in Queensland werden de omstandigheden wat beter toen we langs de kust terug naar het zuiden reden ondanks de nog vaak hoge temperaturen maar nu wat getemperd door briesjes vanaf de oceaan…

We kunnen de Ford gelukkig erg snel en goed verkopen. Plots zijn we zonder onderdak en kunnen voor de volgende dag een terugreis naar Fiji boeken. Hé, hé, gelukkig terug naar ons Fiji en onze Drifter!

    

Groeten en tot de volgende Flessenpost maar weer.

Februari 2012,

Arnold en Coby