Bijgelovig
 |
Twee maskers uit Colombia
Bijgelovig? Ja, we kunnen er niet meer onderuit. We lopen zeker niet in
zeven sloten tegelijk als een zwarte kat ons pad kruist, maar op vrijdag varen
we niet uit als het enigszins kan.
Zoals je via onze verhalen al kon lezen worden we de laatste jaren
achtervolgd door wat men noemt, “natuurrampen’’, zoals tsunami’s, aardbevingen,
overstromingen en laatst een nog een ware cycloon. Natuurlijk zou zich dit waarschijnlijk
niet afspelen als we veilig en wel in Nederland zouden zijn gebleven. Hoewel…..
Je kunt stellen dat wij het zelf opzoeken omdat we nu eenmaal rond de wereld
varen en ook de gebieden bezoeken waar wel eens wat gebeurt! Dus eigen schuld,
dikke bult! Meerdere zeilers schrikken terug als zij de naam Drifter zien op de
boot en verkiezen het ruime sop om precies de andere kant op te varen, ver weg
van Drifter! Anderen die ons rechtstreeks vragen wat de plannen en bestemmingen
zijn en meteen rechts omkeer varen!
Vrienden van ons nog uit de tijd van Portugal schreven ons in hun mail over
een cycloon die op weg naar Fiji bleek te zijn en dat wij ons naar alle
waarschijnlijkheid wel in de buurt zouden bevinden en zich ongerust maakten. Pfff,
en niet ten onrechte!
|
 |
| Dit masker kochten we in Tonga |
Toch kunnen we tot nu toe spreken van ongelooflijk veel geluk en is ons
en Drifter niets gebeurd. We hebben het wel vaak van dichtbij kunnen
aanschouwen en hebben angsten en zorg gedeeld met hen, die niet zo gelukkig
waren.
 |
| Dodenbeeld |
Na een wijs besluit van mezelf heb ik het mooie masker dat we gekocht
hebben in Tonga netjes ingepakt en diep in Drifters buik opgeborgen, nadat
iemand mij vertelde dat maskers die passen, ongeluk brengen. Dit na de
aardbevingen van New Zealand. Ik ga me ook afvragen of het niet beter is om ook
het houten beeld, dat mee wordt begraven met dode mensen, in te pakken of zelfs
weg te doen. Of zelfs cadeau doen aan anderen in de hoop dat hen niets
overkomt?
Of is het misschien zo dat ik juist de andere kant op moet denken en
dat juist al deze houten maskers, beelden en snijwerken ons juist geluk hebben
gebracht? Dit blijft me wel bezig houden, ook omdat Arnold een heerlijk
nuchtere kijk heeft op dat alles, er niets bij denkt en ze gewoon mooi vindt.
Misschien laat ik Drifter opnieuw zegenen door priester, Sjamaan, Chief of… Wel
zonder dat Arnold dit weet natuurlijk!
 |
| Hele gaten worden geslagen door het water |
 |
| Het water in zo'n rivier kan dus meters rijzen. |
|
|
|
|
Daphne, de cycloon van begin april ging uiteindelijk zo’n 550 km ten
westen aan Fiji voorbij. De regenperiode daarvoor heeft echter heel veel schade
aangericht De westelijke gebieden van het hoofdeiland Viti Levu en met name de
steden Ba, Lautoka en Nadi dicht bij ons kregen te maken met enorme overstromingen. Mensen met niets anders meer dan de
kleren die zij droegen vluchtten weg van
het snel rijzende water.
 |
| Niets is bestand tegen de waterstroom |
Tijdens de tombola in de Marina om geld in te zamelen vertelde een piloot
van een helikopter mensen te hebben gered die wakker werden omdat het bed
waarop zij lagen niet door het raam kon, verder was alles al weg gespoeld. Een
baby en moeder werden net op tijd los gemaakt van een grote drum voordat deze
zich in de rivier stortte. Een buurman wist met andere zeilers mensen te helpen
door de dinghy, (rubberboot) de hoofdweg op te varen en lijnen te spannen over
de weg om aan de overkant te kunnen komen. Mensen zaten op de daken en moesten
eraf gehaald worden. Hij vertelde ons deze week dat de mensen er zelfs bij
lachten en opgewekt in de rubber bootjes stapten niet in staat om de ernst van
de situatie in te schatten. Het cycloonseizoen komt ieder jaar terug en zij
hebben al met meerdere overstromingen te kampen gehad. Dit jaar al twee, maar
nu wel veel ernstiger dan voorheen.
 |
| Voorlopig onbewoonbaar |
Met de bus kwam ik door een laaggelegen gebied nabij Nadi. Ik stond
versteld van de hoogte van de aan gespoelde, takken en stronken van de bomen tussen
de modderbergen en tussen de leegstaande huisjes en barakken. Even verderop de
bijeen geharkte kledingresten. Daar wonen de mensen weer in de keetjes. De
kinderen die naar school gingen hadden vuile uniformen aan en zagen er
onverzorgd uit. Nu meer dan een maand verder nog steeds geen water, geen
elektra en geen tuinen meer met fruit en groenten.
Wat me raakte was het streepje, gezet net onder het plafond van de
plaatselijke markt dat aangaf hoe hoog het water heeft gestaan. De normaal
drukke en levendige markt die nu maar voor een derde gevuld was met groente en
fruit. In winkels die wel open zijn liggen de waren opgestapeld, niet eens van
alle modder ontdaan, in de hoop om nog verkocht te kunnen worden. Een aantal
winkels gaan zelfs niet meer open.
 |
| De modder nog dik achter het glas |
Aan de vele toeristen gaat dit alles grotendeels voorbij. Zij
verblijven vaak in grote luxe resorts die voldoende hoog gelegen zijn en niets
te lijden hebben gehad. Hier in Port Denarau is momenteel 'n vier dagen durend
jazz en bluesfestival gaande. Diverse podia bij de luxe restaurants en op
zaterdag een galadiner waarvoor een ticket ‘slechts’ FJ$ 250 kost, weliswaar
inclusief een drankje.
Deze tegenstelling verbaast me
keer op keer.
Gaan de mensen weer terug naar de laaggelegen gebieden die als eerste
weer overstromen tijdens het volgend cycloonseizoen?
De bestaande gaten in de weg, nu iets groter geworden door het vele
water dat naar zee stroomde, worden opnieuw gevuld met grind tot de volgende
‘flood’…
Mei 2012
Coby
 |
| Strategie bespreken voor als Daphne te dicht bij komt |
 |
| Dit hebben we vaak gezien tijdens het natte seizoen |
